Renklerin ustası olarak anılan büyük bir ressamın 

öğrencisi eğitimini tamamlamış.  büyük usta öğrencisini 

uğurlarken, yaptığı resmi şehrin en kalabalık 

 meydanına koymasını ve yanına da kırmızı bir 

kalem bırakmasını,  halktan beğenmedikleri yerlere 

çarpı koymalarını rica eden bir yazı  iliştirmesini 

istemiş.Öğrenci birkaç gün sonra resme bakmaya 

gittiğinde  resmin çarpılar içinde olduğunu görmüş.

Üzüntüyle ustasına gitmiş.Usta ressam 

üzülmemesini  ve yeniden resme devam etmesini 

önermiş.  Öğrenci resmi yeniden yapmış..  Usta yine

 resmi şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını 

istemiş fakat bu kez yanına bir palet dolusu çeşitli renklerde

 boya ile birkaç fırça  koymasını ve yanına da insanlardan

 beğenmedikleri yerleri düzeltmesini  rica eden

 bir yazı ile bırakmasını önermiş..Öğrenci denileni

 yapmış.  Birkaç gün sonra bakmış ki resmine hiç 

dokunulmamış. Sevinçle ustasına koşmuş.  Usta ressam

 şöyle demiş:  "İlkinde insanlara fırsat verildiğinde 

ne kadar acımasız bir eleştiri  sağanağı ile 

karşılaşılabileceğini gördün. Hayatında resim 

yapmamış  insanlar  dahi gelip senin resmini karaladı.

 İkincisinde onlardan yapıcı olmalarını  istedin. Yapıcı 

olmak eğitim gerektirir. Hiç kimse bilmediği bir konuyu

  düzeltmeye cesaret edemedi. Emeğinin karşılığını, 

ne yaptığından  haberi olmayan insanlardan alamazsın.

 Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve  asla bilmeyenle 

tartışma."